Touché
Diary About ChatBox Links
Heeeeeeey. :)
This is my Person Blog. Here I write the history I've had or the relationship I have with the people around me. I don't blog about random stuff and/or my rants here anymore. If you do want to know, feel free. That is, if you can. :) Click

RLF
Sunday, November 27, 2011 | 8:53 PM | 0 comments

Rajayana Librojo Fajatin

Una kitang nakilala nung first year. You were so shy and your hair was super long.. WHAT HAPPENED? =))

You were kind tapos friendly. Super kalog kaya ang saya mong kasama eh. :) Tapos kapag nagsshare ako sayo, you listen to me and give advices. Minsan nga pag may nang-aaway sakin, gusto mong sapakin eh. :)) Dahil sa ganun tayo kaclose, you became my Wife. :">

Ang awesome mo kasi kahit na hindi tayo magkaklase nung second year, never mo kong hindi pinansin. Lagi mo padin akong kinakamusta tapos lagi padin tayong nagkakakwentuhan. Tapos naging kaagaw ko na si Matthew sayo. Boo him. =))

Nung third year, mas naging close tayo kasi magkaklase na ulit tayo. :D We had the Olympian days. :> tapos iniinggit natin si Matthew pag tuwing magkasama tayo. :)) May mga late night talks pa tayo sa text kasi mga hindi tayo makatulog. xD Ay! May time din na pumunta tayong paseo tas muntik pa tayong mabangga. :)))) Bumaba pa yung driver eh tas super galit. =))

Ngayong fourth year, hindi tayo naging magkaklase. :( Miss na nga kita pati kakulitan mo eh. You're awesomeness, I must be near it so that I can be happy. :))) Drop it like it's hot tayo lagi pag kasama kita eh. xD Hanggang ngayon iniinggit padin natin si Matthew at nagkakakwentuhan padin kahit papano. xD

There were times na I heard rumors about you tas ang lagi kong reaction is, "Oh? Gagawin ni Raya yun?" tapos kapag mag-isa ako after I've heard the rumor ang iniisip ko lang is, hindi naman magagawa ni Raya yun eh. Kilala ko siya.

Thank you for all the laughs, the smiles and the good times we've had. Thank you for being there for me throughout everything that has happened. Thank you kasi hindi pa kita nakakaaway. :)) Sorry kung hindi na ko gaanong nakakapagkwentuhan sayo. Sorry kung hindi narin tayo nakakapagdate.

Sana walang makalimot satin ng kung anu mang meron satin. :"> Parang tayo lang ah. :)) I hope things would stay the same, I love you, Wife. >:D< I'll always be here for you. :)

Whatever happens, I will never look at you differently.

MCLB
| 8:36 PM | 0 comments

Mary Claire Llmas Banta

I've known your name since parehas tayo na matagal na nag-aaral sa school na 'to. Yes, name lang. :)) But then nakilala kita fully nung naging magkaklase tayo nung 3rd year. :)
Parehas tayong Mornese, we were Olympians. :> Naging magkakwentuhan tayo, and then kahit papano, naging close. Hugs pa nga tawagan natin eh kasi lagi tayong naghhug. :))) Kinikwentuhan kita about kay Michael noon, kkwentuhan mo ko ng something tungkol sayo. Asaran tayo lagi and yes, mahilig tayong mangBS(hobby? :)) LOLJK). Ganun talaga eh. xD Ewan ko eh, kahit at that time lang tayo naging super close, napaka comfortable ko sayo. :)

There was one time na pinagselosan kita. :)) Nagiging masyado ng malapit sayo si Michael nun, so ayun, nathreaten ako. Pero hindi naman tumagal yung pagseselos na yun, mild lang. :)) kasi alam ko naman na mapagkakatiwalaan kita at kasi, kaclose kita. :D alam ko kung gano mo kinamumuhian ang pang-aasar sayo ni DP. :))

So ayun, thank you sa pakikinig sa problema ko noon pati hanggang ngayon. Thank you kasi kahit papano, kinikwentuhan mo padin ako with stuff. Thank you kasi you keep my secrets. :)

Sorry kung hindi na tayo masyadong nagkakausap, sorry kung hindi na ko na alam kung anung nangyayari sayo. Pero please remember na andito padin ako para sayo. I'll help you whenever you need my help. :D

Cropped lang si Raya eh. :))
I'll always be a friend. 


AJDM
Thursday, November 10, 2011 | 8:12 PM | 0 comments

Alyssa Jeuel (insert middle name here) Marquez

Sorry, hindi ko talaga matandaan meaning nung middle initial mo. :)) Peace tayo. xD sabi mo din sakin nun na wala ka talagang middle initial dahil, yun, dun na yun. xD tama ba mga pinagsasasabi ko dito? :))

Ayun, just to let everyone else know (kung sino man yung nagbabasa ng blog ko), Alyssa's my first best friend. :D Since preschool pa kami magkasama and ever since, andami na naming pinagdaanan. And the amazing thing about that is, kahit ngayon, magbest friends padin kami. :)

Yung greatest issue natin was when we were in second year. I'll skip the other memories kasi mapapahaba ng bongga 'tong entry ko sayo pag sinabi ko lahat eh. xD Going back, ayun nga, nung second year. Nung nagbreak kami ni Ilao, nagalit ako sayo kasi, ayun, naging kayo after kami. :)) I really didn't think kasi na you would do that. I mean, hindi naman sa bawal maging kayo pero, masakit lang talaga na ikaw yung naging kasunod ko. Ganun lang kasi talaga kita tinrust kaya ayun, sumabog ako nung nalaman ko nga na kayo. And I would like to apologize for that. I'm sorry kasi pinairal ko yung pagiging bitter ko noon. Sorry kung for a moment, kinalumutan ko yung pinagdaanan natin.I'm sorry kung napag-isipan kita ng masama, na pati yung closeness natin nadamay ko.

Thank you kasi, kahit alam mong may kasalanan ako sayo, andyan ka parin para sakin. Kahit na sobrang dami na nung kadramahan na kinikwento ko sayo, nakikinig ka padin tska tumutulong. Thank you for being my best friend for I think 11 years. Wow diba? Tagal na nating magkasama. :)) Yan yung explanation kaya alam natin kung pano magalit isa't-isa, kapag sa isang tingin alam na may something, kapag alam na masaya and the likes of it. Kabisado na natin ang each other eh. :"> :))) Kaya whenever you have something going on with you, alam mong isa ako sa pwede mong mapagsabihin. I'm here for you and I understand you the way you do with me. Always, all ways. :D I love you besf! >:D<

(Wala pa tayong bagong picture together eh.)
The kind of friendship I know that will last a lifetime. 
 

MARR
Tuesday, November 8, 2011 | 9:47 PM | 0 comments

Margarita Alberto Recto Reyes

So, eto yung dahilan kung bakit ko natanung yung middle initial mo. I wanted to blog about you and, well, explain a lot of things.

For starters, you've been my schoolmate since elem and I never really got the chance to get close to you. Kasama ka sa mga PG's nung grade 6 diba? Well, yeah, may circumstances din yun kaya nabuo kayo. You know what happened then, no need to get detailed about it. :3

first year, second year, hindi kita nakakausap eh. Nakakausap naman pero hanggang Hi, Hello lang. Ewan ko  kung bakit hindi kita magawang maging kaclose sa kaFC-han kong 'to. :)) Pero, I really did want to be friends with you. :)

Nung third year, dun kita talaga naging friend. That was when we had the robotics seminar. That oh-so-boring-wala-naman-kaming-ginagawa-kundi-makinig thing. :3 Hindi naman sa close pero, we did officially became friends that day. Nagkasundo pa nga tayo kay Kuya J nun eh, hahaha. Ang gwapo at talino kasi talaga. :"> Naalala mo yung picture niyo na stolen? So epic. :)))

This year, hindi na ulit tayo nag-usap. Then things happened. And, well, eto na yung moment of truth. O: mahaba-habang explanation 'to, prepare yourself. >,<

Pinagselosan kita kay Ranie. Not the insecure type, yung parang I-wish-I-could-be-as-close-to-him-as-you-are feeling. Naiinggit ako sa closeness niyo. Hindi ko naman siya pinapalayo sayo kasi alam kong best friend ka niya at may chance na masira ko friendship niyo, pero nahihirapan din naman ako pag nalapit siya sayo. Labo ko 'no? Ewan ko, di ko rin maintindihan sarili ko eh. :/ Personality complex, huwew. And please, don't get me wrong, never kitang tinitigan ng masama. O: Ganun lang talaga ko magstare kapag super relaxed yung face ko. Hindi naman ako nagalit sayo eh, not once. You're a very kind person, walang halong bola or kaplastikan. I'm sorry kung naging makitid utak ko sainyo ni Ranie. I'm really sorry. :(

I don't know if naexplain na sayo ni Ranie, pero, I'll explain it again. Just in case lang. Yung sa blog mo, I swear, nadaanan ko lang talaga siya. I was looking for someone's blog, and madami akong nakitang blogs, hindi lang yung sayo. I read the first entries of every blog that I found kasi nga may hinahanap ako. Then I happened to see your entry about him. Let me explain that in a another paragraph.

I wanted to be friends with him again and to tell you honestly, I didn't know what to do kasi you were involved again. I cared kasi, ayokong isipin mo na galit nanaman ako sayo. Ayokong isipin mo na binabalikan ko siya and that I'm taking your happiness ayaw. Ayokong isipin mo na nakikisawsaw nanaman ako sa buhay mo or what. So, ayun, I sought advice from six different people namely Michelle, Angel, Jeje, Quiel, Takuya and Lance. Tinanung ko if it was really the right thing to do for me to be friends with him again kasi, yun nga, involved ka nanaman. I had no right to tell, I know. Pero, I thought that it was, I made it my business kasi ayoko ng magkagulo but, yeah, I ended up doing that. -.- After that, after getting their responses, that thing ended between the seven of us. And really, I know these people, hindi nila magagawang ikalat yun. Proven true na mapagkakatiwalaan ko talaga sila kahit pa yung iba sakanila friend niya. Kaya sila yung nilapitan ko kasi alam kong they would never dare spill whatever secret I told them that concerns me. Please do try to trust and believe me, eto lang talaga yung nangyari sa side namin kaya sobrang gulat na gulat ako nung nalaman ko na kumalat. Sinubukan kong pagbintangan sila pero wala talaga, they wouldn't do such a thing. I'm not saying na hindi mo kami pwedeng pagbintangan, na hindi kami suspect, pero, I do hope you consider the possibility na may ibang nakakita bukod samin. :(

Going back, I really wanted to apologize, personally even. Pero, nahihiya talaga ko sayo kasi natatakot ako sa pwede mong sabihin. Na baka galit ka na sakin ng sobra. Hindi ko naman sinasadyang makadagdag ng problema buhay mo eh.. Sorry kung ako yung dahilan kung bakit ka naging problemado tungkol sakanya. Sorry kung mas naging complicated pa buhay mo dahil dun kesa sa mapadali. I really meant no harm, I hope you find it in your heart to forgive me. I'm really, truly sorry for doing something so stupid.

I hope that somewhere between this misunderstanding and argument, I might be able to find a long lost friend.

LPTP
| 8:32 PM | 0 comments

Louise Patrick Tillada Pambid

Nung second year ka pumasok sa school ad Faenza ka tapos Castelosers ako. :))) Tapos nung christmas party, nakilala kita, pinakilala ka sakin ni Jessa. After that, nagkatext na tayo. Si Belly pa crush mo nun eh, then something happened. :3

Nung January 13, if I'm not wrong, eto ata yung day na umamin ka. :) Di ko alam kung kelan mo ko naging crush eh. :)) Basta ang alam ko, nalaman ni Michael na ako yung crush mo dahil sa letter K na nakalagay sa kamay mo. After that, ayun, sinuyo mo na ko. Tapos nung January 24, nung tumawag ka tas nagily ka, nagilyt na ko nun. Then yun, naging magMU tayo that day. :3 Things were going swell, pero biglang nagkalabuan. Nagreklamo ko ng sobra kasi unti-unti ka ng nawawalan ng time para sakin tapos parang okay lang sayo.

Isisingit ko lang 'to para maging okay na. Nung practices ng foundation day, naggitara si Michael nung Power of Two diba? I liked that song because of him kasi naastigan ako sa paggigitara niya. Pero hindi, never, kitang niloko. Then you sang it to me tapos that somehow became our song as well. And another random fact, naggwapuhan parin talaga ko sayo lalo na sa ilong mo. tsk. :))

Nung March 24, things really went down. I wanted some time with you pero may plans na kayo nila Che. I said okay lang kahit sobrang sama na ng loob ko nun kasi friends mo naman sila. Sinubukan kong hindi magalit at magreact pero wala eh, naging impulsive ako. Nung umalis ka that day, umalis na din ako satin. Then nalaman ko na bumalik ka pala sa school just for me and I was like, bakit hindi ka man lang nagsalita at hinayaan mong tapusin ko yung pagiging MU natin dahil lang dun? Tas ayun, as I was angry, I wanted things to stay that way. Then may time na nagpaparinigan tayo, this was world war 3. :))) nagparinig ka na muka akong ampalaya tapos ako naman, dito sa blog. Ang childish lang pala ng ginawa natin nun. Sorry about that. xD

Ayun, gusto ko lang malaman mo na dun sa 2 months na yun, I was happy. You took care of me and never left when I needed you, kahit ngayon. Thank you kasi you were once the reason why I smiled a lot, more than I should. A reason why I was happy so, hindi ko pinagsisisihan yun. :) I'm sorry kasi I was selfish nung naging kaMU kita. Na gusto kong angkinin at pakialamanan lahat ng nasayo. Sorry kung hindi ako naging mabuting partner.

Mmh, sana maging close friends ulit tayo. Hindi na tayo masyadong nagkakakwentuhan eh, yung tipong, wala lang. Para lang makapagkwentuhan. I just want  you to know na whenever you need a friend, I'm still among the people whom you can trust. Andito lang ako if ever you need me or kapag may problema ka. I'd willingly listen and be there for you. Para san pa pinagsamahan natin kung magiisnaban lang tayo, diba? :)

Despite the pain that I gave you, thank you for still becoming a friend of mine.

HTM
Sunday, November 6, 2011 | 9:09 PM | 0 comments

Hanna Tatel Marquez

I am not really sure (because I can't remember) how I came to know you. :)) Blurry na para sakin yung elem years ko eh and my butt's too lazy to go and get the year book or whatever. =)) Pero don't worry, I'll try to remember every possible detail I can just for you. :">

From elementary years to second year, everything was a blur. :)) I really can't remember eh kasi we didn't talk too much. All I could remember is you've been with Michie and the others since elem. PG's kayo nung elem, then you created another group nung naghigh school. :)

Nung 3rd year, yown, dito kita nakakausap. Ang weird nga eh, hindi kita kaklase pero kahit papano naging kaclose kita this year. :)) and ever since then, we called each other Pandesal. :"> correct me if I'm wrong, pero kaya ata naging ganun kasi we were talking about food and then we ended up talking about pandesal tas yun na naging tawagan natin? I'm not really sure. :))

Naging kaklase kita this year and yes, kulitan to the max since then until today. :3 Lagi kitang ineFC and I do and say weird things and you always make that what's-wrong-with-you-you're-weird face. :))) Pero pag nagustuhan mo naman yung joke ko, you'll laugh and it's so fun kase parehas tayong nawawalan ng mata pag natawa. Nag-iiba yung nationality natin at nagiging Instik tayo. :)) And there was this fail moment sa CR nung nagpapaint ka sakin nung name ni JB and I wrote down Beiber instead of Bieber. =)) Ang funny lang eh. xD

Thank you so much for putting up with all my weirdness. :3 Thank you for letting me fix your hair na sobrang ganda at haba. Thank you for the laughs and tummy aches when I'm with you and Michie dahil sa ka-fail-an natin. Thank you for lending me your ears kapag nagkkwento ako. Thank you for being a part of my life this year, I hope mas maging kaclose pa kita. :)

Sorry kung ang FC ko sainyo. T.T sorry din if I hug you a lot, mas matangkad kasi ako sayo eh, ang sarap lang nung feeling. I feel tall. :"> Joke lang! :))) Sorry din kung naiirita ka na sakin or what and sorry if sometimes I tend to get personal. O:

Ayun, I hope in these remaining 4 months, mas maging kaclose pa kita. >:D<

I'm in good terms now with Justin Bieber because I have a Justin-Bieber-fan friend. :3 
 

CDCJ
| 12:31 PM | 0 comments

Chelsea Dione Concepcion Junio

I've known you since freshmen year. Yup, nakilala na kita noon palang kahit hindi kita kaklase. Dami na kasing nakapansin sa kagandahan mo noon palang. :P Kala ko dati snob ka at mataray tapos parang tahimik. Syempre, usual impression pag maganda is hindi ganun kaganda ugali. But don't worry, I was wrong. :)

Nung second year tayo, I got to know you through some old friends of mine, lalo na kay Michael. Eto din yung year kung saan naging kaclose kita, yung year na naging anak-anakan kita. :D Nandyan ka na sa tabi ko ever since. Pag kailangan ko ng tulong, lagi mo kong inoofferan ng help tapos I'd do the same for you. Marami din akong nalaman sayo, mas nakilala kita at naintindihan. Kapag nagkkwento rin ako sayo, hindi mo sinira tiwala ko.

Nung third year, medyo hindi tayo nakapag-usap. Ewan ko kung dahil sa hindi tayo magkaklase, or dahil sa naging kami ni Michael. Pinagselosan kasi kita that time eh, naging insecure ako sayo. Alam ko kasi kung gano ka head over heels sayo si Michael nung second year and I can't help but think na one day, baka marealize niya ulit na may gusto siya sayo tapos iwan niya ko. Pathetic ko 'no? Pero I'm sorry, nagmahal lang talaga. There were times din na maiinis ako sayo kase some rumor would get through me tapos un nadin yung magiging tingin ko sayo. I didn't want to kase deep down, alam kong kilala kita, pero dahil nga sa circumstances, naging makitid utak ko and I thought badly about you.

This year, naging kaklase kita. I really don't know how to act around you eh. Nahihiya ako na nasaktan na ewan. Nahihiya kasi, yun nga, kahit na alam mong nagalit ako sayo, you'd still be there to offer me help. Nasaktan kasi, ikaw nanaman yung crush niya pagkatapos ko. Don't worry, wala na yun. Tanggap ko na yun matagal na na ikaw talaga yung pinakaminahal niya. :) Meron ding nangyari na ang daming nagalit sayo dahil masyado kang nagiging close sa mga kapartner nila. I admit, I was a part of that. Pero it doesn't mean na I hated you. Like I said, deep down, alam kong kilala kita and I shouldn't think of you that way. Pero I did and I'm really sorry.

One time, I had a talk with some friends. Recently lang yun. Then I realized na I really did know you, naging clouded lang talaga yung paningin ko sayo dahil narin siguro sa mga rumors. I allowed myself to take in their opinions and make them true in my eyes. Na naligaw lang ng landas yung pagkakakilala ko sayo. Alam ko na talagang caring at loving ka lang talaga, na hindi ka ganung klaseng tao kase alam kong hindi mo magagawa yun. Makasakit pa nga lang ng tao, hindi na kaya ng konsensya mo, yun pa kayang iniisip nila sayo?

I'm truly sorry if I ever thought of you that way. I'm sorry if there were times na binackstab kita. I'm sorry if there were moments na I looked down on you when I really had no reason to. I'm sorry if I allowed those kind of information's to corrupt my mind. I'm sorry if I got insecure, I'm sorry I thought of you wrongly when all you ever did was care.

Thank you. Thank you so much for your kindness and care. Thank you for being patient and understanding with the people around you. Thank you for the strength you give me and words of wisdom that you say whenever I really need one. Thank you for the inspiration. :)

Gusto ko na malaman mo na kahit ganun yung nangyari, I'd still be here for you. Alam ko na baka mag-iba yung relationship natin, alam ko na baka pagkatapos mong basahin 'to (kung mabasa mo man) eh maiilang ka na sakin. Pero sana hindi. Gusto ko sana kasi na with those remaining 4 months, makabawi ako sayo kahit papaano. I know na I might've done things that could ruin your trust towards me, pero I do hope na kapag kailangan mo ng makakapitan, maalala mo ko. Na kahit ganun yung nangyari, I hope kahit onti lang, mapagkatiwalaan mo padin ako. And if you do I promise, I swear, that this time I'd take good care of it. Alam kong baka hindi mo paniwalaan 'to, pero I do hope you try. Sana magawa mong pagkatiwalaan ulit ako.

You've been through a lot and I'm very proud of you kasi you've gone through them with a smile on your face. You've been through them and you still stand so firm, like nothing has happened. Ang dami mo ng scars pero I hope you don't try to hide them because those are your greatest feature. Why? Kasi yan yung palatandaan na nakabangon ka, na okay ka, despite the things that happened to you before. That's the reason behind the current you.

Sana hindi mo, ever, alalahanin yung mga sinasabi ng tao tungkol sayo. Alam mong wala kang ginagawa, so dapat hindi mo sila iintindihin. Alam mong hindi ka dapat magpaapekto kasi hindi naman totoo. I hope na you'd continue being strong despite the things that life brings you. I hope na you take chances na, kasi that's where you'll find happiness. It may fail, it may hurt you, pero wag kang matatakot. Kasi it's either you find what you need there or you learn something from it and find yourself something better next time. You deserve to be happy, you deserve someone, you deserve to be understood and loved. I love you, I do. Ayokong mawala yung anak-anakan ko. I hope you find it in your heart to forgive me, I hope with this, mas maging malapit pa ko sayo imbis na mapalayo.

No matter what happens, be strong. You can get through anything, just believe in yourself.

« Older posts |