LPTP
Louise Patrick Tillada Pambid
Nung second year ka pumasok sa school ad Faenza ka tapos Castelosers ako. :))) Tapos nung christmas party, nakilala kita, pinakilala ka sakin ni Jessa. After that, nagkatext na tayo. Si Belly pa crush mo nun eh, then something happened. :3
Nung January 13, if I'm not wrong, eto ata yung day na umamin ka. :) Di ko alam kung kelan mo ko naging crush eh. :)) Basta ang alam ko, nalaman ni Michael na ako yung crush mo dahil sa letter K na nakalagay sa kamay mo. After that, ayun, sinuyo mo na ko. Tapos nung January 24, nung tumawag ka tas nagily ka, nagilyt na ko nun. Then yun, naging magMU tayo that day. :3 Things were going swell, pero biglang nagkalabuan. Nagreklamo ko ng sobra kasi unti-unti ka ng nawawalan ng time para sakin tapos parang okay lang sayo.
Isisingit ko lang 'to para maging okay na. Nung practices ng foundation day, naggitara si Michael nung Power of Two diba? I liked that song because of him kasi naastigan ako sa paggigitara niya. Pero hindi, never, kitang niloko. Then you sang it to me tapos that somehow became our song as well. And another random fact, naggwapuhan parin talaga ko sayo lalo na sa ilong mo. tsk. :))
Nung March 24, things really went down. I wanted some time with you pero may plans na kayo nila Che. I said okay lang kahit sobrang sama na ng loob ko nun kasi friends mo naman sila. Sinubukan kong hindi magalit at magreact pero wala eh, naging impulsive ako. Nung umalis ka that day, umalis na din ako satin. Then nalaman ko na bumalik ka pala sa school just for me and I was like, bakit hindi ka man lang nagsalita at hinayaan mong tapusin ko yung pagiging MU natin dahil lang dun? Tas ayun, as I was angry, I wanted things to stay that way. Then may time na nagpaparinigan tayo, this was world war 3. :))) nagparinig ka na muka akong ampalaya tapos ako naman, dito sa blog. Ang childish lang pala ng ginawa natin nun. Sorry about that. xD
Ayun, gusto ko lang malaman mo na dun sa 2 months na yun, I was happy. You took care of me and never left when I needed you, kahit ngayon. Thank you kasi you were once the reason why I smiled a lot, more than I should. A reason why I was happy so, hindi ko pinagsisisihan yun. :) I'm sorry kasi I was selfish nung naging kaMU kita. Na gusto kong angkinin at pakialamanan lahat ng nasayo. Sorry kung hindi ako naging mabuting partner.
Mmh, sana maging close friends ulit tayo. Hindi na tayo masyadong nagkakakwentuhan eh, yung tipong, wala lang. Para lang makapagkwentuhan. I just want you to know na whenever you need a friend, I'm still among the people whom you can trust. Andito lang ako if ever you need me or kapag may problema ka. I'd willingly listen and be there for you. Para san pa pinagsamahan natin kung magiisnaban lang tayo, diba? :)
Despite the pain that I gave you, thank you for still becoming a friend of mine.
« Older posts | Newer posts»